درمانگر و درمانجو دو هم‌مسیر و همراه در راه زندگی و کشف خویشتنِ منحصر به فرد هستند.

اتاق درمان برای من جایی است که انسان‌ها روایت خود از زندگی را بازخوانی می‌کنند؛ جایی که معنای زیستن، رنج و امید به آرامی در میان گفت‌وگوها آشکار می‌شود. من به‌عنوان درمانگر باور دارم که هر فرد پاسخ‌ها و راه‌های خود را در دلِ زندگی‌اش دارد. در این مسیر، نقش من شنیدن، همراهی کردن، و کمک به بازگشودن آن دریچه‌هایی است که شاید زیر بار روزمرگی پنهان مانده‌اند.

رویکرد اگزیستانسیال، برای من نه صرفاً یک روش درمانی، که یک نگرش به زندگی است؛ نگاهی که به یکتا بودن هر انسان احترام می‌گذارد و به او قدرت می‌دهد تا معنای منحصر به فرد خود را در این جهان بیابد. اتاق درمان، برای من و مراجعانم، مکانی است برای کشفِ این معنا و ساختن مسیری که به زیستن اصیل‌تر منتهی می‌شود.