روانکاوی یک رویکرد درمانی است که بر اساس نظریه‌های زیگموند فروید تأسیس شده. در این رویکرد، هدف اصلی این است که افکار و احساسات ناخودآگاه یا عمیقاً مدفون شده را به ذهن خودآگاه برساند تا تجربیات و احساسات سرکوب شده، که غالباً از کودکی هستند، به سطح بیایند و مورد بررسی قرار گیرند.درمانگران روان‌کاوی با استفاده از تکنیک‌های مخصوص، سعی می‌کنند مسائل پنهان در ناهشیار فرد را برای او روشن کنند. این روش به تحلیل عمیق‌تر و متمرکزتر درباره ذهن ناخودآگاه می‌پردازد. برای درمان افراد، روانکاوی از تکنیک‌هایی مانند تداعی آزاد (Free Association)، تحلیل رویا (Dream Analysis) و پالایش (Transference) استفاده می‌کند.این رویکرد معمولاً برای درمان موضوعات متفاوت روانشناختی استفاده میشود